مهندسی تکنولوژی اطلاعات درس های تخصصی،تمرینات،پروژه ها
| ||
|
وی با اشاره به تفاوتهای کارتون با عکس خبری گفته: مخاطب در مواجهه با یک کارتون نه تنها با یک رویداد روبهرو میشود که تحلیل کارتونیست از این رویداد را استنباط میکند که این موضوع میتواند با تحلیل مخاطب همخوان باشد یا نباشد، البته این بحث دیگری است.
وی در پاسخ به این سؤوال که: یک کارتونیست باید به چه اموری اشراف داشته باشد تا کارتونیست موفقی شود؟ میگوید: کارتونیستها باید جامعه را با نگاه روانکاوانه، مردمشناسانه، جامعهشناسانه و با دید تحلیلی سیاسی و اجتماعی تحلیل کنند و از سوی دیگر، باید دارای استانداردی از تکنیک باشند تا تحلیل به دست آمده را در قالب مناسبی فراهم و به مخاطب ارائه کنند. وقتی اینها به شکل نسبی در کنار هم قرار گیرند، فرد به کارتونیستی موفق بدل میشود.
حیدری میافزاید: یکی از مشکلات کارتونیستهای ایرانی این است که قدرت تحلیل و تجزیه رویدادها و اتفاقات را به شکل قابل قبولی ندارند و این هم شاید به دلیل شرایطی است که کارتونیستها در آن قرار دارند. برای همین است که شما میبینید یک کارتونیست نگاهی اصلاحطلبانه دارد اما در یک رسانه محافظهکار، اثرش چاپ میشود. شما اینجا نمیتوانید بگویید این کارتونیست خواستار اصلاحات نیست ولی میتوانید با اغماض بگویید که این کارتونیست قدرت تجزیه و تحلیل شرایط و مناسبات اجتماعی و سیاسی را ندارد. به این دلیل است که کارتونیستهای خیلی زیادی به شکل مرجع در جامعه دیده نمیشوند. حالا چرا اشاره شد که شرایط اجتماعی- سیاسی ایران باعث این اتفاقات شده است، به این دلیل است که فضای انتشار آثار کارتونیستها در مطبوعات مهیا نیست و آنها رو به نمایشگاهها آوردهاند یعنی کارتونیستهایی هستند که جایزهبگیر شدهاند و متناسب با سوژه نمایشگاه به خلق آثار میپردازند. این مسأله خطری دارد و ممکن است کارتونیست را از چارچوب فکری مشخص خود خارج و به یک کارتونیست کاسبپیشه بدل میکند.
جایگاه یک کارتونیست در یک رسانه، زبان طنز تلخ کارتون، محدودیتهایی که کارتونیستها با آنها روبهرو هستند و مواردی از کارتونهای حیدری که موجب توقیف رسانهها شده است از دیگر موضوعات این گفتوگو که متن کامل آن در ماهنامه مدیریت ارتباطات منتشر شده است. نظرات شما عزیزان: |
|